Kısaca Melanie Klein Kimdir? Hayatı Eserleri Yaşamı

Kısaca Melanie Klein Kimdir? Hayatı Eserleri Yaşamı

Melanie Klein, eö reizes (d. 30 Mart 1882, Viyana, Avusturya – ö. 22 Eylür 1960, Londra, İngiltere), Avusturya asıllı İngiliz psikanalist. Yeni doğanlar ve çocuklarla ilgi­li çalışmalarıyla tanınır. Oyun davranışı üzerine gözlemleri aracılığıyla 2-3 yaş grubundaki çocuklara psikanaliz uygula­mıştır.


Viyanalı bir diş hekiminin en küçük çocu­ğuydu. Tıp öğrenimi görmeyi amaçladıysa da 21 yaşında evlenip üç çocuk doğurunca bu isteğini gerçekleştiremedi. I. Dünya Savaşı’ndan bir süre önce Budapeşte’dey­ken psikanalize ilgi duydu ve Sândor Ferenczi ile bu alanda çalışmalar yaptı. Gene onun etkisiyle küçük çocuklara psikanaliz uygulamaya yöneldi. 1919′da bu, konudaki ilk incelemesini yazdı. İki yıl sonra Kari Abraham’ın çağrısı üzerine Berlin Psikana­liz Enstitüsü’ne gitti ve 1926′da Londra’ya yerleşene değin orada kaldı.


Çocuk analizi üzerine gözlemlerini ve ge­liştirdiği kuramı The Psychoanalysis of Children (1932; Çocuk Psikanalizi) adlı yapıtın­da açıkladı. Çocuklarda oyunun, bunaltıyı (anksiyete) denetlemenin simgesel bir biçi­mi olduğunu öne sürdü; bu görüşten yola çıkarak yaşamın ilk yıllarındaki psikolojik dürtüleri ve düşünceleri belirlemek amacıyla oyun davranışı üzerine gözlemler yaptı. Bu çalışmalarının ürünü olan nesne ilişkileri kuramına göre, yaşamın ilk dönemindeki benlik gelişimi, çocuğun psişik dürtülerinin yöneldiği fiziksel nesnelerle (dürtü nesnele­ri) yaşanan deneyimlere bağlıdır.

Yaşamın ilk yıllarında çocuk, bir nesnenin bütününe değil belli parçalarına (örn. anneye değil, memeye) yönelir. Bu değişken ve ilkel tanımlamayı Klein paranoid-şizoid durum olarak adlandırır. Bir sonraki gelişim aşa­ması olan depresif durumda ise çocuk, nesneleri bütün olarak (örn. anne ya da baba) algılar.

Bu gelişim aşamasının en önemli özelliği, nesnelere yönelik karşıt duyguların bilincine varılması ve iç çatışma­lar arasında uzlaşma sağlama çabasıdır. Paranoidşizoid durumda yaşanan bunaltı yoğun bir baskıya yol açarak benliği tehdit edebilir. Depresif dönemde ise bunaltının kaynağı, çocuğun kendi yıkıcı dürtüleri nedeniyle, sevdiği nesnelere zarar vermek­ten korkmasıdır.

1934′ten başlayarak Klein, yeni doğanlar ve çocuklardaki bunaltıyı açıklamak için yetişkin hastalarla yaptığı çalışmalardan da yararlanmıştır. Öbür yapıtları arasında Envy and Gratitude (1957; Çekememezlik ve Minnettarlık) ile 1941′de tuttuğu ayrıntılı notlara dayanılarak ölümünden sonra ya­yımlanan Narrative of a Child Analysis (1961; Bir Çocuk Analizinin Öyküsü) sayı­labilir.